Wady serca- diagnostyka, leczenie i kwalifikacja do leczenia zabiegowego i operacyjnego.
Wady serca to różnego rodzaju zmiany anatomiczne, np.:
- nieprawidłowe połączenia między komorami serca,
- anomalie w połączeniach między komorami serca a dużymi naczyniami,
- niewłaściwe połączenia między dużymi naczyniami,
- nieprawidłowa budowa i funkcja zastawek serca.
Anomalie te powodują zaburzenia w przepływie krwi i wymiany gazowej w płucach oraz niedotlenienie tkanek i narządów. Taki stan obciąża dodatkową pracą określone części serca i pogarsza ich rozwój. Najczęściej stosowanym kryterium podziału wad serca jest okres życia, w którym doszło do ich wytworzenia. Dzieli się je na wrodzone (powstałe w życiu zarodkowym i płodowym) oraz nabyte, pojawiające się w następstwie przebytych chorób. Wady serca można również podzielić na sinicze i niesinicze. Nabyte to najczęściej wady zastawek – mitralnej, aortalnej i trójdzielnej. Czasami są bezobjawowe, lub powodują omdlenia, duszność, a także zaburzenia rytmu serca. Wrodzone najczęściej diagnozowane są u dzieci, ale czasami także w wieku dorosłym. Wystąpienie objawów ze strony układu krążenia wiąże się najczęściej z zaostrzeniem wady prowadzącej do niewydolności serca, co wymaga specjalistycznej diagnostyki oraz leczenia operacyjnego. Właśnie dlatego tak istotne jest wczesne wykrycie wady i wdrożenie odpowiedniego postępowania aby uniknąć powikłań i w odpowiednim czasie podjąć decyzje o leczeniu farmakologicznym, operacyjnym lub zabiegowym.
